پارادوکس خانم سخنگو!

خانم سخنگو هفته پیش در اعتراض به اینکه فقط گاهی که به مردم نیاز داریم از آنان یاد می‌کنیم، گفته بود: «تنها راهی که برای بحران انرژی به ذهنمان می‌رسد این است که مردم کمتر مصرف کنند. اما کدام مردم؟ چه زمانی با مردم گفت‌و‌گو کرده‌ایم و به فهم مشترک رسیده‌ایم؟ حکومت‌ها روی دستان و ستون جامعه بقا دارند؛ تا وقتی با جامعه گفت‌و‌گو نکنیم، مشکلات حل نخواهند شد.» 

درواقع خانم سخنگو چند انحراف موضوع را یکجا مرتکب شده بود. اولاً بحث صرفه‌جویی یک بحث ملی است که اتفاقاً باید از شرکت‌های دولتی شروع کنید. چرا اول سراغ مردم می‌روید و غر می‌زنید؟! اول از خود دولت شروع کنید، همان‌طور که خود رئیس‌جمهور شرکت‌های دولتی را موظف به صرفه‌جویی کرده است. ثانیاً این یک فرصت‌طلبی نکوهیده است که از موضوعی ساده و منطقی مثل دعوت مردم به صرفه‌جویی، یکباره به صحرای کربلا بزنید و آن را سیاسی کنید تا حزب و دارودسته شما بدون فکت نماند!

حالا همین خانم سخنگو با تشریفات کامل مثل یک پرزیدنت از پله‌های هواپیما در سفر به منطقه آزاد انزلی پایین می‌آید. مسئولان استانی به پیشواز او رفته‌اند! دخترکان با لباس سنتی به او دسته‌گل می‌دهند. بعد حین سخنرانی میگه گرممه! و از پشت تریبون میاد توی سایه. بهش می‌گویند نمیشه باید پشت تریبون باشی. میگه باشه به‌خاطر شما (مردم) فداکاری می‌کنم! نکشی ما را خانم سخنگو! شما که برای مردم دلسوزی می‌کنید، چگونه در موقعیتی که شخص رئیس‌جمهور اهل صرفه‌جویی است و بسیاری از پروتکل‌ها را رعایت نمی‌کند، سفری با چیدمان و تشریفات سران قوا می‌روید؟ با کدام دلیل و منطق و فایده و اهمیت، به سفر مناطق آزاد (خوش‌آب‌وهوا البته!) رفتید؟!

اصل وجود خود شما آن‌هم در حالی که در برخی دولت‌ها همزمان یک وزیر، سخنگو هم بود، اسرافکاری است، اما شما ظاهراً گزینه مناسبی برای تبدیل مسائل فنی و عرفی، به کنایه‌های سیاسی و برای مانور اهمیت‌دادن به زنان در دولت بودید. از این اسرافکاری‌تر دیگر چه؟! بهتر است دولت تا یک پارادوکس دیگر ثبت کتاب‌ها نشده در این‌باره به سخنگو تذکر دهد و البته از او بخواهد که مانند رئیس‌جمهور بدون پروتکل خدمت کند. باید آن مسئولانی که به پیشواز رفتند و هزینه‌های این سفر پوشالی هم محاسبه و شفاف‌سازی شود.

انتهای پیام/